Nieuws

Met dit plan ontzenuwt Reddekuip diverse drogredenen en verdraaide waarheden die in het verleden door de stadiondirectie zijn aangedragen om het 75 jarige stadion Feijenoord af te schrijven en weg te zetten als versleten. Zo geeft een TNO rapport uit 2005, anders dan eerder gesuggereerd, aan dat de constructie goed is en nog eeuwen lang mee kan, mits goed onderhouden voor een redelijk onderhoudsbudget. Ook de potentie van uitbreiding met een derde ring is in dit rapport al terug te vinden. Reddekuip herkende dan ook de uitkomst van haar eigen zoektocht naar upgradings mogelijkheden van het stadion, nadat zij ter elfder uren inzage in dit rapport had gekregen, afgedwongen door de gemeentepolitiek.

De directie van Feijenoord verwijst echter bij voorbaat elk idee om dit roemruchte Nederlandse Interlandstadion te blijven gebruiken voor hedendaags profvoetbal naar de prullenbak; Zij kiest categorisch voor nieuwbouw en schuwt geen enkel middel, zoals het onheus diskwalificeren van alternatieven, om te trachten haar doel te bereiken. Desgevraagd vindt de directie het wel best om De Kuip als ‘monument’ te reconstrueren naar de oorspronkelijke vorm van 1937, als er maar eerst een nieuw stadion naast is gezet en anderen met ‘het origineel’ worden opgezadeld. Echter een reconstructievoorstel mag van haar alleen als het stadion niet meer voor profvoetbal of commerciële evenementen wordt gebruikt. Die zijn exclusief voor het nieuwe stadion: waarmee exploitatie van het monument dus een hopeloze onderneming is geworden. De oorspronkelijke, puur functionele en constructief uitgeknobbelde tribune van Brinkman & Van der Vlugt, is immers geen neutraal gebouw dat je wel even herbestemt Het is een toonbeeld van een efficiënt en een op een voor zijn functie ontworpen stellage, gericht op het zinderend van nabij beleven van voetbalwedstrijden. De beste garantie voor behoud van een monument is het blijven gebruiken waar het voor bedoeld is. Maar voor welk ander gebruik krijg je 51.000 toeschouwers bijeen als het geen profsportwedstrijden en evenementen zijn en ook nog eens het dak uit 1994 zal worden verwijderd?

Wat is er rond dit stadion eigenlijk gaande dat een directie niet bereid is om goed doordachte renovatieplannen serieus te nemen vraag je je af? Is de stadiondirectie vergeten dat zij slechts hoeder is van een Rotterdamse publieke erfenis met vele directe en indirecte aandeelhouders, een sport en recreatievoorziening opgericht in de jaren dertig door uniek burgerinitiatief en waar nog steeds tienduizenden supporters hun ziel en zaligheid aan hebben verbonden? De club Feyenoord wist midden jaren dertig enkele geëngageerde Rotterdamse bankiers en havenbaronnen voor zich te winnen om ten algemene nutte een stadion te financieren. Zij richtten daarvoor een N.V. op zoals ze dat gewend waren: een financieel vehikel om een ideaal te realiseren namelijk de realisatie en instandhouding van het meest moderne interlandstadion van Nederland voor Feijenoord. Niets meer en niets minder hoeft de missie van de directie te zijn.

Maar van die ideële oorsprong is niets meer terug te vinden in de doelen en plannen van de huidige directie. Die ontrooft liever De Kuip van haar functie om een eigen private vastgoedonderneming te beginnen in de vorm van een nieuw multifunctioneel centrum waar ook nog soms in gevoetbald moet kunnen worden, en ontdaan van de oorspronkelijke aandeelhouders van de N.V. Zij gebruikt de toekomst van de voetbalclub als argument om het gemeentebestuur te bewegen hieraan mee te werken in de vorm van financiele garantstelling en de door omgeving geschikt te maken voor haar vastgoedonderneming. Waar hebben we zoiets recentelijk eerder gezien? Is dit niet het zoveelste item van ‘De Slag om Nederland’, de VPRO onderzoeksjournalistiek naar ongewenste vastgoedpraktijken in Nederland?